سلام ملیکم

امرو ، میخوام در مورد حوزه ی مکتب الزهرا براتون بگم. این حوزو(حوزه) خیلی قدیمیه! کاکاهوی چیشی (برادران مثل چشم عزیز) یا خوارهای مهربونوم(خواهرهای مهربانم)

شاید یا بَلکَم (بلکه بالاتر) 70 سالم بشه که تاسیس شده. او زمان ها که ما بچه تر بودیم یه خانم دکتری بود که نور به قبرش بباره به نام خانم دکتر مویدی . ایشون دکترای زنان رو از لندن گرفته بودند. اومدند با پول خودشون یه مدرسه دینی زدند که اول ابتدایی و دبیرستان ملی بود ولی کم کم شد حوزه علمیه خواهران و سال 62 یا شایدم 63 مصوب قم شد.

جونوم براتون بگه که خیلی ها تو شیراز اینجو(اینجا را) را میشناسن  و الانم بیشتر استادهای مدارس کل استان شاگرد همین مکتب و خانم دکتر بودن.

خلاصه که خیلی با حاله ساختمون قدیمیش و حال و هوای روحانیش!!

میگن نه … خودتون ببینید تا بفهمید راس گفتم.

حضرت سید امیر احمد(ع) ملقب به شاهچراغ و سیدالسادات الاعاظم، فرزند بزرگوار امام موسی کاظم (علیه السلام) است؛ پسران امام هفتم (علیه السلام) بنا به مشهور 19 نفر هستند؛ حضرت احمد بن موسی(ع) و محمد بن موسی(ع) از یک مادر که (ام احمد) خوانده می‌شد متولد شدند؛ آرامگاه ایشان اکنون در شهر شیراز، میعادگاه عاشقان است.

شاید برای شما هم این سؤال پیش بیاید که چرا به امامزاده احمد بن موسی(ع)، شاهچراغ می‌گویند؟

روایتی در این باره که در کتابی تاریخی نقل شده است را در اینجا نقل می‌کنیم.

«تا زمان امیر عضدالدوله دیلمی کسی از مدفن حضرت احمد ابن موسی (ع) اطلاعی نداشت و آنچه روی قبر را پوشانده بود تل گلی بیش به نظر نمی‌رسید که در اطراف آن، خانه‌های متعدد ساخته و مسکن اهالی بود.

از جمله پیرزنی در پایین آن تل، خانه‌ای گلی داشت و در هر شب جمعه، ثلث آخر شب، می‌دید چراغی در نهایت روشنایی در بالای تل خاک می‌درخشد و تا طلوع صبح روشن است؛ چند شب جمعه مراقب بود، روشنایی چراغ به همین کیفیت ادامه داشت؛ با خود اندیشید شاید در این مکان، مقبره یکی از امامزادگان یا اولیاء الله باشد، بهتر آن است که امیر عضدالدوله را بر این امر آگاه کنم؛ هنگام روز، پیرزن به همین قصد به سرای امیر عضدالدوله دیلمی رفت و کیفیت آنچه را دیده بود به عرض رسانید.

امیر و حاضرین از بیانش در تعجب شدند، درباریان که این موضوع را باور نکرده بودند، هر کدام به سلیقه خود چیزی بیان کردند؛ اما امیر که مردی روشن ضمیر بود و باطنی پاک و خالی از غرض داشت فرمود: اولین شب جمعه شخصاً به خانه پیرزن می‌روم تا از موضوع آگاه شوم.

چون شب جمعه فرا رسید، شاه به خانه پیرزن آمده و دور از خدم و حشم، آنجا خوابید و پیرزن را فرمود هر وقت چراغ روشن شد، مرا بیدار کن؛ چون ثلث آخر شب شد پیرزن بر حسب معمول روشنایی پرنوری قوی‌تر از دیگر شب‌های جمعه مشاهده کرد و از شدت شعفی که به وی دست داده بود، بر بالین امیر عضدالدوله آمده و بی‌اختیار 3 مرتبه فریاد زد: « شاه! چراغ» و از آن به بعد به شاه چراغ، معروف شد.»✨

عکس ها گرفته شده توسط روشنک بنت سینا

به نام خدا

اولین مطلب وبلاگ شیرازی ها رو با مواد غذایی شروع می کنم … چون خصوصیت یک شیرازی اصیل اینه که خوشخوراکه :)) و در عین حال اهل سخت گرفتن و تجملات نیست

غذای دو پیازه آلو یکی از خوراکی های بسیار ساده و به صرفه و سریع الانجامه

که خوشمزه هم هست البته

مواد لازم برای 4 نفر

1. سه عدد سیب زمینی متوسط (آلو همین سیب زمینی هست گول نخورید :)) )

2. چهار عدد پیاز متوسط

3. نمک و فلفل و زرد چوبه مقدار لازم

4. یک قاشق غذاخوری آبلیمو

5. یک قاشق غذا خوری سس گوجه فرنگی

طرز تهیه

ابتدا سیب زمینی ها را شسته و  با مقداری آب و کمی نمک آب پز می کنیم

سپس پیاز ها را خورد کرده و سرخ می کنیم تا کاملا طلایی شود

بعد نمک و فلفل سیاه و زردچوبه را به پیاز سرخ شده اضافه کرده و تفت کمی می دهیم سپس سیب زمینی هایی که پخته و نگینی خرد شده را به آن اضافه می کنیم

کمی سس گوجه فرنگی به اندازه یک قاشق غذا خوری اضافه کرده و آنقدر تفت می دهیم که هر دو سرخ شود

در آخر یک قاشق آبلیمو اضافه کرده و به مدت 5 الی ده دقیقه دم کنی را روی ماهیتابه انداخته و زیر اجاق را فوق العاده کم می کنیم تا حسابی بپزد

این غذا با سالاد شیرازی و سبزی بسیار مطبوع است.